مسیر حل معضل مسکن مردم در ورود مستقیم دولت به مسئله ساخت مسکن با کمک گرفتن از توان و مشارکت مردم بود که با عرضه افقی زمین و همچنین تأمین مالی ساخت مسکن با تسهیلات رقم میخورد. حال با توجه به انتخاب دو تفکر میان تداوم مسیر دولت شهید رئیسی در عرضه زمین و پرداخت تسهیلات ساخت مسکن یا عدم عرضه زمین و مزخرف خوانده شدن طرحهای حمایتی برای خانهدار شدن مردم در دولت چهاردهم روبهرو هستیم که باید مردم بین این دو تفکر یکی را انتخاب کنند.
طرح ساخت یک میلیون مسکن در سال یکی از شعارهای اصلی رئیسجمهور دولت سیزدهم ایران بود که برخاسته از قشر مظلوم جامعه بود. رئیسجمهور برای تحقق این برنامه و اسکان مردم اهتمام ویژه داشت و با تشکیل مستمر شورای عالی مسکن از نزدیک در جریان آخرین امور و رفع مشکلات این برنامه قرار گرفت. نتایج این تعهد در تحویل بیش از ۲ میلیون و ۵۶۰ هزار قطعه زمین برای ساخت مسکن در طرح نهضت ملی مسکن مشهود است که گواه جدیت دولت در عمل به وعده خود برای ساخت مسکن مردم است. این دستاورد یک نقطه عطف مهم در رسیدگی به دغدغههای مسکن مردم ایران است و نشاندهنده تعهد دولت به ارائه مسکن ارزانقیمت و در دسترس برای همه شهروندان است، ولی باید در دولت بعدی نیز تداوم یابد.
اهمیت مسکن در دستور کار دولت قابل اغراق نیست. مسکن نیاز اساسی انسان است و برای رفاه و کرامت افراد و خانوادهها ضروری است. فقدان مسکن ارزانقیمت میتواند منجر به مشکلات اجتماعی، اقتصادی و بهداشتی از جمله فقر، نابرابری و مسائل مربوط به سلامت روان شود. بنابراین تلاشهای دولت برای تأمین مسکن برای شهروندان خود در ارتقای عدالت اجتماعی، برابری و رشد اقتصادی بسیار مهم است.
دولت آینده باید ادامه این برنامه مهم را در اولویت قرار دهد و در راستای تأمین مسکن برای همه شهروندان تلاش کند. این امر میتواند از طریق یک رویکرد چند وجهی که شامل تأمین زمین، توسعه افقی شهرها و پرداخت تسهیلات ساخت مسکن است، محقق شود. با واگذاری زمین به خود مردم، دولت میتواند افراد و خانوادهها را برای تأمین نیازهای مسکن خود توانمند سازد و خودکفایی و عزت را ارتقا دهد.
بنابراین مسیر حل معضل مسکن مردم در ورود مستقیم دولت به مسئله ساخت مسکن با کمک گرفتن از توان و مشارکت مردم بود که با عرضه افقی زمین و همچنین تأمین مالی ساخت مسکن با تسهیلات رقم میخورد. حال با توجه به انتخاب دو تفکر میان تداوم مسیر دولت شهید رئیسی در عرضه زمین و پرداخت تسهیلات ساخت مسکن یا عرضه نکردن زمین و مزخرف خوانده شدن طرحهای حمایتی برای خانهدار شدن مردم در دولت چهاردهم روبهرو هستیم که باید مردم بین این دو تفکر یکی را انتخاب کنند.